Zbliżające się wielkimi krokami wejście w życie ustawy nowelizującej procedurę cywilną to zdarzenie, które trudno przeoczyć w Internecie, czemu też nie można się dziwić z uwagi na jej rozmach oraz znaczenie, zarówno dla stron postępowań, jak i ich pełnomocników. Ja oczywiście nie będę tej nowelizacji kompleksowo przedstawiał, bo procedura cywilna i jej zmiany nie są przedmiotem prowadzonego przeze mnie bloga, chciałbym jednak zwrócić Waszą uwagę na kilka kwestii związanych z opłatami od wniosków i pozwów wnoszonych w sprawach dotyczących urządzeń przesyłowych. Zmianie ulega ogólna opłata od wniosku wszczynającego postępowanie nieprocesowe
Dziś rano, jak co tydzień, przeglądałem najnowsze orzeczenia Sądu Najwyższego, dotyczące przede wszystkim służebności przesyłu. Wpadło mi w ręce, jeżeli tak można powiedzieć o pliku pdf, krótkie, ale ciekawe orzeczenie wydane w sprawie I CSK 25/19. Dotyczy możliwości ustanowienia służebności przesyłu w sytuacji zawarcia przez strony umowy obligacyjnej. Pewne stwierdzenia Sądu Najwyższego nieco mnie zdziwiły, w związku z czym odszukałem w bazie prowadzonej przez Ministerstwo Sprawiedliwości orzeczenie sądu powszechnego, od którego wniesiono skargę kasacyjną, żeby ustalić precyzyjnie stan faktyczny. Przedstawiał się następująco. W roku 2007 przedsiębiorca przesyłowy wybudował na nieruchomości
Szerokość pasa służebności przesyłu to chyba najbardziej sporne (może obok przesłanek zasiedzenia) zagadnienie w toczących się negocjacjach i sporach sądowych dotyczących urządzeń przesyłowych. Logika nakazywałaby założyć, że właściciel nieruchomości, na której istnieją, albo mają być wybudowane urządzenia przesyłowe, powinien dążyć do ograniczenia powierzchni tego pasa, żeby zminimalizować zakres ingerencji osoby trzeciej w jego nieruchomość. Tymczasem to z reguły właściciele nieruchomości sprzeciwiają się wąskim pasom służebności, wynikającym czy to z instrukcji wewnętrznej przedsiębiorcy, czy też z opinii biegłego sądowego. Dlaczego tak się dzieje? Odpowiedź jest oczywista – skoro zachowanie jest pozornie
16 maja 2019 r. Wszyscy zainteresowani sprawami przesyłowymi powinni zapamiętać ten dzień. Zostały podjęte wówczas 2 uchwały przez Sąd Najwyższy, obie bardzo istotne dla sporów dotyczących istniejących urządzeń przesyłowych: Wybudowanie urządzeń przesyłowych na gruncie osoby trzeciej za jej zgodą wyrażoną bez zachowania formy aktu notarialnego świadczy o złej wierze posiadacza służebności (III CZP 110/18). Roszczenie właściciela gruntu, na którym wzniesiono budynek lub inne urządzenie o wartości przenoszącej znacznie wartość zajętej na ten cel działki, o nabycie przez posiadacza własności działki za odpowiednim wynagrodzeniem (art. 231 § 2 k.c.) nie ulega
Kilka dni temu czytelnik bloga zwrócił się do mnie z pytaniem, jak należy prawidłowo ustanowić służebność przesyłu na potrzeby urządzeń posadowionych na nieruchomości oddanej w użytkowanie wieczyste, zabudowanej obiektami stanowiącymi własność użytkownika wieczystego. To bardzo ciekawa sytuacja, która często zdarza się w praktyce, urządzenia dystrybucyjne bowiem przebiegają nie tylko przez grunt, ale także przez budynki, nierzadko też na ich potrzeby wydzielane są odrębne pomieszczenia (np. trafostacje). Sposób obciążania użytkowania wieczystego służebnością przesyłu został wyjaśniony w uchwale Składu 7 Sędziów Sądu Najwyższego wydanej w sprawie III CZP 101/16. Sąd wskazał w