Wielkimi krokami zbliża się V edycja konferencji, której przedmiotem są prawne i ekonomiczne aspekty budowy, remontów i konserwacji urządzeń przesyłowych. W poprzednich edycjach uczestniczyło kilkuset pracowników przedsiębiorstw energetycznych, wodno-kanalizacyjnych i telekomunikacyjnych, jak również przedstawicieli jednostek samorządu terytorialnego. Organizatorem konferencji niezmiennie jest Puls Biznesu, moja kancelaria zaś od początku pełni rolę partnera merytorycznego, który odpowiada za tematykę prelekcji, ja zaś osobiście mam przyjemność moderować dyskusję. Obecna edycja została zaplanowana na 20 i 21 kwietnia 2020 r. w Warszawie w hotelu Novotel Warszawa Airport.
Na pewno znany jest Wam problem urządzeń wybudowanych na nieruchomościach Skarbu Państwa przed uwłaszczeniem przedsiębiorstw państwowych. Pisałem o nim wielokrotnie w blogu, ostatnio w kontekście uchwały Sądu Najwyższego wydanej w sprawie III CZP 81/18. Sąd Najwyższy przesądził w tym orzeczeniu, iż w stosunku do nieruchomości Skarbu Państwa, posiadanie uwłaszczonych na sieciach przedsiębiorstw państwowych rozpoczynało się w dobrej wierze. W takich sprawach mechanizm był jasny – Państwo rozdzielało swój majątek celem kontynuowania działalności publicznej przez poszczególne podmioty, już w pełni samodzielnie i na własny rachunek, zatem musiało dać im możliwość dalszego
Zbliżające się wielkimi krokami wejście w życie ustawy nowelizującej procedurę cywilną to zdarzenie, które trudno przeoczyć w Internecie, czemu też nie można się dziwić z uwagi na jej rozmach oraz znaczenie, zarówno dla stron postępowań, jak i ich pełnomocników. Ja oczywiście nie będę tej nowelizacji kompleksowo przedstawiał, bo procedura cywilna i jej zmiany nie są przedmiotem prowadzonego przeze mnie bloga, chciałbym jednak zwrócić Waszą uwagę na kilka kwestii związanych z opłatami od wniosków i pozwów wnoszonych w sprawach dotyczących urządzeń przesyłowych. Zmianie ulega ogólna opłata od wniosku wszczynającego postępowanie nieprocesowe
Stare, i nieco przesadzone, powiedzenie mówi, że gdzie dwóch prawników tam trzy opinie. Niestety odnosi się to również do prawników pełniących funkcję sędziów Sądu Najwyższego, którego orzeczenia istotnie wpływają na praktykę sądów powszechnych, a są dalekie od jednolitości. Doskonałym przykładem braku owej jednolitości są zasady oceny dobrej albo złej wiary posiadacza służebności gruntowej na potrzeby urządzeń przesyłowych. W okresie ostatnich kilku lat, zdecydowana większość orzeczeń Sądu Najwyższego traktowała zgodę udzieloną w toku rokowań poprzedzających wywłaszczenie jako podstawę dla ustalenia rozpoczęcia posiadania w dobrej wierze. Sąd powyższą koncepcję uzasadniał albo poprzez
Sąd Najwyższy w kwestii rozpoczęcia posiadania przez przedsiębiorstwa państwowe na gruntach Skarbu Państwa wielokrotnie wypowiadał się rozstrzygając skargi kasacyjne w indywidualnych sprawach. Co do zasady przyjmował dobrą wiarę posiadacza służebności, podkreślając każdorazowo konieczność analizy okoliczności danej sprawy. Pod naporem ilości tego rodzaju spraw, jak również mając na uwadze ich zasadniczą tożsamość w warstwie prawnej, Sąd Najwyższy doszedł ostatecznie do wniosku, iż dopuszczalne jest wydanie abstrakcyjnego rozstrzygnięcia w formie uchwały. Orzeczenie wydano w sprawie III CZP 81/18 i niedawno udostępniono jego uzasadnienie. Teza uchwały brzmi następująco: Przedsiębiorstwo państwowe, które nabyło z