Dziennikarze czasami błahym artykułom nadają nieadekwatnie mocne tytuły, żeby zapewnić większą liczbę czytelników. Ja nie jestem dziennikarzem i nie szukam na siłę popularności, zapewniam Was zatem, że sprawa jest naprawdę ważna, by nie powiedzieć przełomowa. Niedługo zostanie wydana przez Sąd Najwyższy uchwała, której praktyczne znaczenie dla sporów przesyłowych może być większe niż słynnej uchwały w sprawie III CZP 87/13 dotyczącej skutków prawnych decyzji wywłaszczeniowych. Skąd to wiem? Z Internetu 😉 Ów Internet doniósł mi bowiem, że przedwczoraj przed Sądem Najwyższym odbyła się rozprawa, której przedmiotem było pytanie prawne skierowane przez Sąd Okręgowy
Ostatnie dwa wpisy poświęciłem pytaniu prawnemu w sprawie III CZP 3/17, jednak to nie jedyne ciekawe zagadnienie „przesyłowe” rozpoznawane aktualnie przez Sąd Najwyższy. W styczniu tego roku do SN wpłynęło pytanie prawne Sądu Okręgowego w Poznaniu, zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 5/17, o następującej treści: „Czy roszczenie wspólników spółki cywilnej będących osobami fizycznymi, którzy na nieruchomości wchodzącej w skład ich majątku wspólnego prowadzą hotel, o wynagrodzenie za bezumowne korzystanie z tej nieruchomości w związku z przebiegiem przez nią gazociągu należącego do przedsiębiorcy przesyłowego, przedawnia się w terminie 3 czy 10 lat?”
W ostatnim wpisie sygnalizowałem pojawienie się w Sądzie Najwyższym ciekawego pytania prawnego zarejestrowanego pod sygnaturą III CZP 3/17. Dziś otrzymałem jego uzasadnienie (znajdziecie je w Bazie wiedzy) i mogę Wam przybliżyć motywy pytającego Sądu Okręgowego w Elblągu. Sprawa dotyczyła ustanowienia na rzecz gminy służebności przesyłu na potrzeby korzystania z urządzeń wodno-kanalizacyjnych. Sąd Rejonowy oddalił wniosek, stwierdzając, że gmina nie ma legitymacji biernej w sprawie, gdyż oddała urządzenia w dzierżawę. Utraciła przez to status przedsiębiorcy, który jest niezbędny dla ustanowienia służebności przesyłu. Sąd Okręgowy, rozpoznając apelację właścicieli nieruchomości, powziął wątpliwość co do
Nowy rok dopiero się zaczął, a do Sądu Najwyższego wpłynęły już kolejne pytania prawne dotyczące urządzeń przesyłowych. W zeszłym roku Sąd udostępnił ponad 50 orzeczeń dotyczących tej problematyki, utrzymując trend z lat poprzednich. Jak widać nadal zagadnienia związane ze służebnością przesyłu i podobną służebnością gruntową budzą wiele wątpliwości i wymagają wykładni. Dziś pokrótce omówię ciekawe pytanie, które zostało zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 3/17: „Czy właściciel nieruchomości może żądać na podstawie art. 305[2] § 2 k.c. w związku z art. 305 [1] k.c. ustanowienia na rzecz gminy służebności przesyłu, polegającej na korzystaniu z nieruchomości obciążonej na potrzeby
Nierzadko w praktyce zdarzają się sytuacje, gdy przedsiębiorca posiada na nieruchomości kilka różnych urządzeń dystrybucyjnych lub przesyłowych – np. linie elektroenergetyczne średniego i niskiego napięcia oraz stację transformatorową. Często stosowaną praktyką jest w takiej sytuacji ustanawianie jednej służebności przesyłu dla kliku urządzeń. Jest to rozwiązanie szybsze i prostsze od ustanawiania kilku odrębnych służebności dla każdej z istniejących linii. Co się jednak stanie z taką służebnością w przypadku przekazania jednego z urządzeń na rzecz innego przedsiębiorcy? W świetle art. 305(3) K.c. nie ma wątpliwości, że służebność przesyłu przechodzi na nabywcę urządzeń przesyłowych.