Wydawało się, że sprawy w Trybunale Konstytucyjnym dotyczące zasiedzenia służebności przesyłu znalazły wygodne miejsce w głębokiej szufladzie, nic się bowiem nie działo w nich przez okres ponad 2 lat…. Tymczasem nic bardziej mylnego, Trybunał kilka dni temu rozpoznał pytania prawne i wydał orzeczenie. Co ciekawe, zajął się w pierwszej kolejności pytaniami zarejestrowanymi pod wspólną sygnaturą P 7/17, które wpłynęły później niż pytania w sprawie P 10/16. To jednak nie ma istotnego znaczenia, bo rozstrzygnięcie w obu przypadkach musi być takie samo. Trybunał, mocą postanowienia ze wzmiankowanej już daty 17 października
Budowa urządzenia przesyłowego powinna być poprzedzona jego prawną lokalizacją, czyli zasadniczo wyznaczeniem stosownego pasa terenu z przeznaczeniem pod trwałe utrzymywanie urządzenia mocą zapisów planu miejscowego albo decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. Wyznaczenie takiego pasa, a w szczególności wprowadzenie w jego obszarze ograniczeń w sposobie korzystania z nieruchomości, może powodować obniżenie wartości nieruchomości, za co odpowiedzialność może ponosić gmina, sprawująca władztwo planistyczne, na podstawie przepisu art. 36 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Z uwagi na powyższe, w praktyce bardzo często inwestorzy sieciowi zawierają z gminami porozumienia dotyczące uchwalenia albo
Wynagrodzenie za obciążenie nieruchomości służebności przesyłu, co oczywiste, budzi najwięcej emocji i kontrowersji w procesie jej ustanawiania, czy to mocą umowy, czy też postanowienia sądu. Owe emocje potrafią być tak silne, że nie jest wystarczające poddanie sprawy pod osąd krajowych sądów powszechnych oraz Sądu Najwyższego, a spór trafia wraz ze skargą do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Warto odnotowywać i analizować takie przypadki, stanowisko ETPCz ma bowiem istotne znaczenie dla oceny, czy przyjęte w Polsce zasady określania wysokości świadczeń za ograniczenie własności z uwagi na interes publiczny, odpowiadają kryteriom szeroko rozumianej