W polskiej procedurze cywilnej przyjęta została zasada, iż wniesienie przez stronę apelacji nie może prowadzić do pogorszenia jej sytuacji po wydaniu orzeczenia przez sąd I instancji. Zasadę tę prawnicy określają jako zakaz reformationis in peuis. Znajduje ona bezpośrednie zastosowanie w procesie, zaś w sprawach nieprocesowych (w tym o ustanowienie służebności przesyłu) stosuje się ją odpowiednio. Odpowiednio oznacza z uwzględnieniem specyfiki danego postępowania, jego celów, sytuacji stron. Teoretycznie zatem wszystko jest jasne, w praktyce, jak to zwykle bywa, powstają rozbieżności w rozumieniu nieostrych pojęć. Dziś przedstawię Ci taki właśnie przypadek, w którym sądy rozbieżnie zinterpretowały
Kilka miesięcy temu informowałem Cię o pytaniu prawnym Sądu Okręgowego w Częstochowie, w odpowiedzi na które Sąd Najwyższy podjął uchwałę o następującej tezie: „Wybudowanie na cudzej nieruchomości urządzeń przesyłowych przez korzystające z nich przedsiębiorstwo po uzyskaniu decyzji wydawanych w procesie budowlanym nie rozstrzyga o możliwości zakwalifikowania posiadania nieruchomości, na której te urządzenia zostały posadowione, jako wykonywanego w dobrej wierze.” Odpowiedź zdawałoby się oczywista w kontekście zasad prawa rzeczowego, ale… wcale nie tak oczywista na tle wielu orzeczeń sądów powszechnych, szczególnie wydanych przed uchwałą siódemkową w sprawie III CZP 87/13. Niedawno opublikowano